Πέμπτη, Αυγούστου 30, 2007

Άλλο στρατός, άλλο πολιτική προστασία


Προς ΒΗΜΑ, ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

κ.Διευθυντά,

με αφορμή την επιστολή του κ.καθηγητή Π.ΛΙΑΝΟΥ στο φύλλο της 30.08.07 επιτρέψτε μου να καταθέσω κάποιες απόψεις κι αντιρρήσεις.

Ενώ ξεκινά την επιστολή του επισημαίνοντας ορθά την απουσία μέτρων πρόληψης κατά των πυρκαγιών, τη με υπερβολικό τρόπο παρουσίαση τους απ'τα ΜΜΕ, εκπλήσσομαι με την ευκολία με την οποία θέτει την ερώτηση: «Τι κάνει αλήθεια ο στρατός αυτές τις ημέρες;» και μάλιστα λέγοντας στρατός να εννοεί τους υποχρεωτικά στρατευμένους νέους. Αναγνωρίζει ότι η αποστολή στρατιωτών στα μέτωπα των πυρκαγιών είναι κάτι το επικίνδυνο και προτείνει τελικά περιπολίες με οπλισμένους στρατιώτες!!!

Τελικά για πόσο ακόμη θα συνεχίσει η σύγχυση ρόλων σ'αυτή τη χώρα; Κι ενώ είναι κοινό μυστικό ότι η υποχρέωση στράτευσης δεν προσφέρει στην άμυνα (ο ΥπΕθΑ κ.ΜΕΪΜΑΡΑΚΗΣ δήλωσε ότι υπάρχει για ψυχολογικούς λόγους), αντί να σκεφτούμε επιτέλους την κατάργησή της, συζητούμε πως να χρησιμοποιήσουμε τους στρατευμένους σε εργασίες εκτός αρμοδιοτήτων στρατού.

Εγώ έχω να κάνω άλλη πρόταση: Να ενισχυθεί οικονομικά, τεχνικά και σε ανθρώπινο δυναμικό η πολιτική προστασία με κεντρικό σχεδιασμό, με τοπικά δίκτυα εθελοντών (αφού δοθούν τα αντίστοιχα κίνητρα για τον εθελοντισμό κι οργανωθούν οι κατάλληλες εκπαιδευτικές δομές), με πρόληψη απ'τις αντίστοιχες υπηρεσίες με τα κατάλληλα τεχνολογικά μέσα και με εκστρατεία ενίσχυσης της σχεδόν ανύπαρκτης οικολογικής συνείδησης.

Για να μη θρηνήσουμε άλλα θύματα και να έχουμε θεσμούς με διακριτούς ρόλους.

Με εκτίμηση,
Νικόλαος Τσαχουρίδης

Ο διακριτός ρόλος των θεσμών

Προς ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ

κ.Διευθυντά,

διαβάζοντας την επιστολή του κ.καθηγητή Α.Β.ΚΟΒΑΤΣΗ στο φύλλο της 30.08.07 νιώθω μπερδεμένος. Συμφωνεί ότι υπάρχουν ελλείψεις στην πυροσβεστική, θεωρεί όμως ανόητο να γίνουν προσλήψεις για να καλυφθούν αυτές και τέλος προτείνει περιπολίες ένοπλων στρατιωτών (των 8,80 ευρώ το μήνα) και μάλιστα θα προβαίνουν και σε συλλήψεις. Θα συμφωνήσω σε κάτι μαζί του: «η κοινή λογική δεν είναι τόσο κοινή όσο κοινώς πιστεύεται».

Σε μια οργανωμένη πολιτεία οι θεσμοί εξυπηρετούν συγκεκριμένες ανάγκες κι έχουν διακριτούς ρόλους. Έτσι, ο ρόλος των ενόπλων δυνάμεων είναι η προστασία της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας. Ο ρόλος της πολιτικής προστασίας είναι η πρόληψη κι η αντιμετώπιση των φυσικών καταστροφών. Αν οι στρατευμένοι νέοι δεν είναι αναγκαίοι πλέον για την εθνική άμυνα, ας τους αποδεσμεύσουμε απ'αυτήν την υποχρέωση κι όχι αφού «βρήκαμε παπά να θάψουμε 2-3» σε μια προσπάθεια κάλυψης των ανεπαρκειών της πολιτείας.

Στο θέμα της πρόληψης κι αντιμετώπισης των πυρκαγιών να οργανωθεί σωστά η πολιτική προστασία μ'ένα κέντρο συντονισμού δράσης, με την επάνδρωση κι εξοπλισμό των αντίστοιχων υπηρεσιών πρόληψης και πυρόσβεσης και με τοπικά δίκτυα εθελοντών με αντίστοιχη οργάνωση της εκπαίδευσής τους. Και φυσικά ενημέρωση του κοινού για τους τρόπους μείωσης του κινδύνου πυρκαγιών.

Έτσι, κι η πολιτεία θα είναι καλά προστατευμένη έναντι των φυσικών καταστροφών μειώνοντας σημαντικά των αριθμό των θυμάτων, και δε θα υπάρχει σύγχυση ρόλων των θεσμών ώστε ο καθένας να μπορεί να ανταποκριθεί καλύτερα στις ανάγκες για τις οποίες δημιουργήθηκε.

Με εκτίμηση,
Νικόλαος Τσαχουρίδης

Δευτέρα, Αυγούστου 27, 2007

Επιστολή προς βουλευτές

Η παρακάτω επιστολή εστάλη μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου στο σύνολο σχεδόν των βουλευτών 2-3 εβδομάδες πριν την προκήρυξη εκλογών από μια διαδικτυακή παρέα 5 ατόμων. Μέχρι στιγμής κανείς δεν απάντησε.

Αξιότιμε/η κκ/κα Βουλευτή,

Είμαστε μια παρέα νέων ανθρώπων που συναντήθηκε διαδικτυακά κι αυτό που μας ένωσε είναι το ενδιαφέρον μας για θέματα θητείας κι άμυνας και κυρίως η άποψή μας ότι αποτελεί επιτακτική ανάγκη ο εξορθολογισμός των εξοπλιστικών δαπανών κι o επαναπροσδιορισμός της αναγκαιότητας της υποχρεωτικής στράτευσης.
Καθώς θεωρούμε τους εαυτούς μας ενεργούς πολίτες και συνειδητοποιημένους ψηφοφόρους, και με δεδομένο το γεγονός ότι πλησιάζουν εκλογές, αποφασίσαμε να ζητήσουμε την άποψή σας για τα παραπάνω θέματα θέτοντας υπόψη σας το κάτωθι ερωτηματολόγιο.
Σας ευχαριστούμε εκ των προτέρων για τον πολύτιμο χρόνο που θα διαθέσετε για την απάντησή σας και θα θέλαμε επίσης να σας ενημερώσουμε ότι οι απαντήσεις σας θα συζητηθούν διαδικτυακά και δημόσια στον ιστοχώρο OMHROI.gr, όπου συζητούμε κι ανταλλάσσουμε απόψεις για τα εν λόγω θέματα.

ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ

● Ερωτήσεις περί υποχρέωσης στράτευσης:

1. Είστε υπέρ της κατάργησης της υποχρέωσης στράτευσης, και γιατί;
ΑΝ ΝΑΙ,
2. Με τι προτείνετε να αντικατασταθεί ο σημερινός στρατός κληρωτών; Να γίνει εθελοντικός ή επαγγελματικός; Και γιατί;
ΑΝ ΟΧΙ,
3. Γιατί πιστεύετε ότι το σημερινό σύστημα στράτευσης εξυπηρετεί καλύτερα τις παρούσες ανάγκες από ένα πλήρως επαγγελματικό ή εθελοντικό στρατό;
ΑΝ ΟΧΙ ή ΑΝ ΝΑΙ ΚΑΙ ΜΕΧΡΙ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ
4. Θεωρείτε πως η υποχρεωτική στράτευση των ανδρών συνιστά διάκριση με βάση το φύλο (δεδομένου ότι με δικαστική απόφαση οι γυναίκες μπορούν να προσληφθούν σε μάχιμες θέσεις, και συνεπώς είναι «ικανές να φέρουν όπλο», όπως ορίζει το Σύνταγμα);
5. Πιστεύετε ότι η διάρκεια της θητείας μπορεί αν μειωθεί, και πόσο;
6. Πιστεύετε ότι το ανώτατο όριο στράτευσης (που σήμερα είναι στα 45 έτη) μπορεί να μειωθεί, και πόσο;
7. Είστε υπέρ ή κατά της υποχρεωτικής στράτευσης στα 18, και γιατί;
8. Πιστεύετε ότι θα πρέπει να αυξηθεί το ύψος της μηνιαίας οικονομικής αποζημίωσης του φαντάρου (σήμερα €8,80), και πόσο;
9. Ο νέος νόμος προβλέπει για τη (στρατολογική) αναγνώριση ως ΜΚΕ (μόνιμος κάτοικος εξωτερικού) τη συνεχή παρουσία για 11 έτη ή τη συνεχή εργασία για 7 έτη στο εξωτερικό. Όμως, αφενός η διαδικασία είναι περίπλοκη κι απαίτησε πολλές φορές την παρέμβαση του ΣτΠ για την αποφυγή κι αντιμετώπιση αυθαιρεσιών, αφετέρου τα όρια αυτά είναι υπερβολικά συγκρινόμενα πχ με τα αντίστοιχα για τις οικονομικές υπηρεσίες ή τα αντίστοιχα για τους πολίτες της Τουρκίας όπου αρκεί η άδεια παραμονής κι εργασίας στο εξωτερικό. Πως πιστεύετε ότι πρέπει να ορίζεται ο ΜΚΕ;
10. Μετά την άρση της κατάστασης επιστράτευσης το αδίκημα της ανυποταξίας είναι πλέον πλημμέλημα. Παρόλα αυτά αντιμετωπίζεται ως διαρκές και δικάζεται από στρατοδικεία. Ακόμη, στο στρατολογικό νόμο οι ποινές για κάποιον που καταδικάζεται αμετάκλητα είναι δυσανάλογα αυστηρές (απώλεια δικαιώματος εκλέγειν κι εκλέγεσθαι, αδυναμία απόκτησης ή απώλεια άδειας ασκήσεως επαγγέλματος, αδυναμία διορισμού στο δημόσιο) αντιβαίνοντας στην αρχή της αναλογικότητας.
Πιστεύετε ότι η σύνδεση της στρατολογικής κατάστασης με διάφορες διοικητικές πράξεις συνιστά διάκριση με βάση το φύλο, καθώς και μεταξύ Ελλήνων κι Ευρωπαίων πολιτών (όσον αφορά το διορισμό στο δημόσιο;)
Πιστεύετε ότι πρέπει να αποδεσμευθεί η στρατολογική κατάσταση από διοικητικές πράξεις (πχ έκδοση διαβατηρίου, έκδοση πιστοποιητικού υγείας, διορισμό στο δημόσιο) με αντίστοιχη μεταρρύθμιση του στρατολογικού νόμου και του κώδικα δημοσίων υπαλλήλων;
11. Συμφωνείτε με εναλλακτική θητεία ισόχρονη της στρατιωτικής και μεταρρύθμιση του ισχύοντος νόμου με βάση τις προτάσεις του ΣτΠ (Συνήγορος του Πολίτη);

● Ερωτήσεις περί άμυνας κι εξοπλισμών

Γίνεται συζήτηση σήμερα για μεταρρύθμιση κι αναδιοργάνωση των ενόπλων δυνάμεων σε μικρές κι ευέλικτες, προσαρμοσμένες στις νέες συνθήκες τεχνολογίας κι απειλών. Παρόλα αυτά:
12. Η οροφή των ενόπλων δυνάμεων είναι 143,000. Πιστεύετε ότι πρέπει να αλλάξει, και πόσο;
13. Σύμφωνα με πρόσφατο δημοσίευμα εφημερίδας , ο αριθμός των ανώτερων αξιωματικών είναι περίπου ίσος μ’αυτό των ΗΠΑ. Πιστεύετε ότι αυτός ο αριθμός εξυπηρετεί πραγματικές ανάγκες;
14. Τι θα προτείνατε για τη βελτίωση της αναλογίας μεταξύ βαθμοφόρων κι οπλιτών;
15. Το τελευταίο διάστημα άνοιξαν ακόμη περισσότερα στρατόπεδα και ΚΕΝ (κέντρα εκπαίδευσης νεοσυλλέκτων), τη στιγμή μάλιστα που αρκετά είχαν κλείσει. Πιστεύετε ότι ήταν ορθή η συγκεκριμένη κίνηση, και γιατί; Πιστεύετε πως πρέπει να μειωθεί αυτός ο αριθμός των στρατοπέδων ανά την επικράτεια, και πόσο;
Όλοι συμφωνούν ότι οι εξοπλιστικές δαπάνες είναι υπέρογκες. Μάλιστα, σύμφωνα με το σουηδικό ινστιτούτο μελετών SIPRI, απ’το 2003 και μέχρι σήμερα είμαστε στην τρίτη θέση παγκοσμίως σε αγορές συμβατικών όπλων πίσω από Κίνα κι Ινδία, γεγονός που δείχνει ότι βαίνουν αυξανόμενες. Το δε ποσοστό των αμυντικών δαπανών είναι σταθερά πάνω απ’το 4% του ΑΕΠ.
16. Τι θεωρείτε ως απειλή σήμερα για την Ελλάδα;
17. Είναι τόσο πραγματικές και σοβαρές ώστε να δικαιολογούν αυτό το μέγεθος δαπανών ή θεωρείτε ότι ενέχονται κι άλλοι παράγοντες, και ποιοι;
18. Υπό τις παρούσες συνθήκες, ποιο ποσοστό αμυντικών δαπανών επί του ΑΕΠ θεωρείτε κοινωνικά αποδεκτό κι ανταποκρινόμενο στις πραγματικές ανάγκες της χώρας;
19. Πιστεύετε ότι πρέπει να υπάρχει ανώτατο όριο (σε χρηματικό κόστος και δύναμη ανδρών) της συμμετοχής της Ελλάδας σε αποστολές εξωτερικού, κι αν ναι, πόσο;
20. Πιστεύετε ότι πρέπει να απαιτείται έγκριση του Ελληνικού Κοινοβουλίου για την αποστολή μονάδων στο εξωτερικό;

● Τέλος

21. Είστε υπέρ ή κατά της ύπαρξης στρατοδικείων και στρατιωτικής δικαιοσύνης σε καιρό ειρήνης, και γιατί;

Σας ευχαριστούμε και πάλι για το χρόνο και την υπομονή σας κι αν θεωρείτε πως θέλετε να προσθέσετε ή να σχολιάσετε κάτι που ενδεχομένως παραλείψαμε, πολύ ευχαρίστως θα δεχτούμε τα σχόλιά σας.


Με εκτίμηση,

Κυριακή, Αυγούστου 12, 2007

Ανυποταξία κι υποχρέωση στράτευσης


Προς ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

κ.Διευθυντά (υπόψη και του κ.Γ.Π.Μαλούχου)

στο φύλλο της 11.08.2007 ο κ.Γ.Π.Μαλούχος στο άρθρο του με τίτλο «Ατιμωρησία τέλος για φυγόστρατους και κυκλώματα» αναφέρει ότι αυξήθηκε εντυπωσιακά ο αριθμός των δικών γι'ανυποταξία. Θα είχε ενδιαφέρον να μας παρουσίαζε και τα συνολικά αποτελέσματα των δικών, δηλαδή πόσοι παρουσιάστηκαν ή αντιπροσωπεύτηκαν στις δίκες και πόσοι όχι, καθώς κι αν επιβλήθηκαν ποινές και ποιες.

Θα συμφωνήσω μαζί του ότι την προηγούμενη φορά που ήρθε το θέμα στην επικαιρότητα χάσαμε την ουσία με το να ασχολούμαστε με τις «επώνυμες» πλαστές απαλλαγές (αν δεν κάνω λάθος το τελευταίο νούμερο που θυμάμαι είναι 96 πλαστές απαλλαγές, «επώνυμες» και μη) και φτάσαμε στο σημείο να θεωρείται εκ των προτέρων ένοχος όποιος είχε απαλλαγεί της στράτευσης.

Το θέμα είναι ότι βρισκόμαστε μπροστά σ'ένα φαινόμενο άρνησης στράτευσης (σύμφωνα με τον ΥΦΕΘΑ κ.Λαμπρόπουλο, αλλά και τον πρώην ΥΠΕΘΑ κ. Σπηλιωτόπουλο, 1 στους 4 άρρενες Έλληνες πολίτες δεν υπηρετεί ΠΟΤΕ) κι η λύση δεν είναι η καταστολή αλλά η πρόληψη. Πρέπει πρώτα να αναζητήσουμε τις αιτίες του φαινομένου.

Σύμφωνα με την άποψή μου, αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ο θεσμός της υποχρεωτικής στράτευσης είναι πλέον αντιπαραγωγικός, αντιοικονομικός κι εν δυνάμει επικίνδυνος (αυξημένος αριθμός αυτοκτονιών, 1 στους 5 χρήστες τοξικών ουσιών ξεκινά τη χρήση κατά διάρκεια της θητείας). Κατά τη γνώμη μου, όσες δίκες κι αν γίνουν, ή ακόμη κι αν γίνει η στράτευση υποχρεωτική στα 19 έτη, το φαινόμενο θα συνεχίσει να αυξάνεται, πολύ απλά διότι ο σημερινός νέος αρνείται να σπαταλήσει στην κυριολεξία 1 χρόνο απ'τη ζωή του για κάτι που δεν εξυπηρετεί πλέον την εθνική άμυνα αλλά μόνο μικροπολιτικά τοπικά συμφέροντα και προσφέρει «ρουσφετολογικές» διεξόδους.

Η λύση λοιπόν είναι η κατάργηση της υποχρέωσης στράτευσης με παράλληλο εξορθολογισμό της οργάνωσης των ενόπλων δυνάμεων (πχ μείωση των υπεράριθμων κι αχρήστων στρατοπέδων, βελτίωση της αναλογίας βαθμοφόρων-οπλιτών, εθελοντική στράτευση ανδρών και γυναικών κλπ) και των εξοπλιστικών δαπανών ώστε να ανταποκρίνονται στις σημερινές συνθήκες κι όχι στα συμφέροντα των πωλητών όπλων και των μιζαδόρων.

Με εκτίμηση,
Νικόλαος Τσαχουρίδης

Κυριακή, Αυγούστου 05, 2007

Στρατός και κοινωνικός ρόλος


Προς ΒΗΜΑ, ΕΘΝΟΣ, ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, ΤΑ ΝΕΑ

κ.Διευθυντά,

Με αφορμή τις πρόσφατες καταστροφικές πυρκαγιές γίνεται λόγος για τη συμμετοχή και το ρόλο των ενόπλων δυνάμεων. Βλέπουμε δημοσιεύματα που μιλάνε για περιπολίες φαντάρων και τον ΥΠΕΘΑ να αναρωτιέται γιατί δε ζητήθηκε νωρίτερα η συμμετοχή τους στην πρόληψη των πυρκαγιών κλπ.

Διακρίνω μια σύγχυση ρόλων, με ευθύνη της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας. Μια είναι η αποστολή των ενόπλων δυνάμεων: η προστασία της εδαφικής ακεραιότητας και της εθνικής κυριαρχίας της χώρας. Και φυσικά ναι, αν χρειαστεί θα μπορέσουν να συμμετέχουν με υποστηρικτικό ρόλο σε περίπτωση σοβαρών φυσικών καταστροφών. Αλλά αυτό αποτελεί την εξαίρεση και πάντα υπό τη διεύθυνση της πολιτικής προστασίας κι όχι για το θεαθήναι. Ο ρόλος όμως της πρόληψης ανήκει στην πολιτική προστασία, η οποία θα πρέπει να είναι κατάλληλα οργανωμένη κι επαρκώς εξοπλισμένη.

Το ίδιο ισχύει και το λεγόμενο «κοινωνικό» ρόλο των ενόπλων δυνάμεων. Αντί να προκηρυχθούν θέσεις ιατρικού προσωπικού με τα αντίστοιχα κίνητρα για τα νησιά, στέλνουμε τις ένοπλες δυνάμεις. Αντί να συσταθεί επιτέλους εθνικός φορέας αεροδιακομιδών, στέλνουμε τις ένοπλες δυνάμεις. Αντί να υπάρχει ο κατάλληλος φορέας επίγειας πρόληψης πυρκαγιών, στέλνουμε τους φαντάρους.

Τελικά, μήπως είναι κι αυτός ένας λόγος που διατηρείται ακόμη σ'αυτή τη χώρα ο αντιπαραγωγικός θεσμός της υποχρεωτικής στράτευσης; Για να τους στέλνουμε από δω κι από κει λέγοντας ότι προσφέρουμε έργο;

Ο καθένας ας αρκεστεί να ασκεί ικανοποιητικά το ρόλο του με την αντίστοιχη κατάλληλη οργάνωση. Για να μη θρηνούμε θύματα χωρίς λόγο.

Με εκτίμηση,
Νικόλαος Τσαχουρίδης

Σάββατο, Αυγούστου 04, 2007

Στρατός και Πυρκαγιές


Προς όλες τις εφημερίδες

Κύριε Διευθυντά,

Η πρόταση αντιμετώπισης της έλλειψης πυροσβεστικού προσωπικού, αντικαθιστώντας το με κληρωτούς στρατιώτες είναι κάτι που ακούγεται πολύ μετά τις πρόσφατες πυρκαγιές. Δυστυχώς όμως, ενώ διακρίνεται από ένα ειλικρινές και πρακτικό πνεύμα δεν είναι παρά μία πρόχειρη λύση από αυτές που είναι ιδιαίτερα συνηθισμένες στην Ελλάδα.

Το προφανές επιχείρημα είναι ότι αυτό δεν αποτελεί αρμοδιότητα του στρατού- η περιπολία των δασών ανατίθεται σε δασονόμους και δασοφύλακες και η κατάσβεση πυρκαγιών (αρκετά πιο επικίνδυνη και εξειδικευμένη υπόθεση) σε πυροσβέστες. Η πρόταση για περιπολίες δασικών εκτάσεων από κληρωτούς αντιμετωπίζει μόνο ένα σύμπτωμα ενός βασικότερου προβλήματος και δημιουργεί μία πιο καίρια ερώτηση: Τι απέγιναν οι δασοφύλακες? Μήπως αντί να υιοθετηθεί μία πρόχειρη λύση με εμφανή σκοπό να κλείσουν «τρύπες» να αντιμετωπιστεί αντ’αυτού το βασικότερο πρόβλημα του πως και γιατί ξεκινάνε αυτές οι πυρκαγιές, το αν πρόκειται για εμπρηστικές ενέργειες ή όχι, της ύπαρξης αξιόπιστης δασονομίας καθώς και το πως μπορεί να πληροφορηθεί ο πληθυσμός έτσι ώστε να μην ξεκινήσει κάποια πυρκαγιά από ατύχημα?

Η συμμετοχή του στρατού στην αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών είναι δεδομένη- αυτές όμως αποτελούνε την εξαίρεση. Αν γίνει ο κανόνας και βλέπουμε ανεκπαίδευτους κληρωτούς να ρίχνονται στην πύρινη λαίλαπα τότε πολύ σύντομα μπορεί να θρηνήσουμε και άλλες απώλειες εκτός από τις δασικές εκτάσεις μας.

Με εκτίμηση,
Νικόλαος Πάτσαρης,
Απόφοιτος Μηχανικός Λογισμικού