Στρατός και κοινωνικός ρόλος

Προς ΒΗΜΑ, ΕΘΝΟΣ, ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, ΤΑ ΝΕΑ

κ.Διευθυντά,

Με αφορμή τις πρόσφατες καταστροφικές πυρκαγιές γίνεται λόγος για τη συμμετοχή και το ρόλο των ενόπλων δυνάμεων. Βλέπουμε δημοσιεύματα που μιλάνε για περιπολίες φαντάρων και τον ΥΠΕΘΑ να αναρωτιέται γιατί δε ζητήθηκε νωρίτερα η συμμετοχή τους στην πρόληψη των πυρκαγιών κλπ.

Διακρίνω μια σύγχυση ρόλων, με ευθύνη της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας. Μια είναι η αποστολή των ενόπλων δυνάμεων: η προστασία της εδαφικής ακεραιότητας και της εθνικής κυριαρχίας της χώρας. Και φυσικά ναι, αν χρειαστεί θα μπορέσουν να συμμετέχουν με υποστηρικτικό ρόλο σε περίπτωση σοβαρών φυσικών καταστροφών. Αλλά αυτό αποτελεί την εξαίρεση και πάντα υπό τη διεύθυνση της πολιτικής προστασίας κι όχι για το θεαθήναι. Ο ρόλος όμως της πρόληψης ανήκει στην πολιτική προστασία, η οποία θα πρέπει να είναι κατάλληλα οργανωμένη κι επαρκώς εξοπλισμένη.

Το ίδιο ισχύει και το λεγόμενο «κοινωνικό» ρόλο των ενόπλων δυνάμεων. Αντί να προκηρυχθούν θέσεις ιατρικού προσωπικού με τα αντίστοιχα κίνητρα για τα νησιά, στέλνουμε τις ένοπλες δυνάμεις. Αντί να συσταθεί επιτέλους εθνικός φορέας αεροδιακομιδών, στέλνουμε τις ένοπλες δυνάμεις. Αντί να υπάρχει ο κατάλληλος φορέας επίγειας πρόληψης πυρκαγιών, στέλνουμε τους φαντάρους.

Τελικά, μήπως είναι κι αυτός ένας λόγος που διατηρείται ακόμη σ'αυτή τη χώρα ο αντιπαραγωγικός θεσμός της υποχρεωτικής στράτευσης; Για να τους στέλνουμε από δω κι από κει λέγοντας ότι προσφέρουμε έργο;

Ο καθένας ας αρκεστεί να ασκεί ικανοποιητικά το ρόλο του με την αντίστοιχη κατάλληλη οργάνωση. Για να μη θρηνούμε θύματα χωρίς λόγο.

Με εκτίμηση,
Νικόλαος Τσαχουρίδης