Άλλο στρατός, άλλο πολιτική προστασία

Προς ΒΗΜΑ, ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

κ.Διευθυντά,

με αφορμή την επιστολή του κ.καθηγητή Π.ΛΙΑΝΟΥ στο φύλλο της 30.08.07 επιτρέψτε μου να καταθέσω κάποιες απόψεις κι αντιρρήσεις.

Ενώ ξεκινά την επιστολή του επισημαίνοντας ορθά την απουσία μέτρων πρόληψης κατά των πυρκαγιών, τη με υπερβολικό τρόπο παρουσίαση τους απ'τα ΜΜΕ, εκπλήσσομαι με την ευκολία με την οποία θέτει την ερώτηση: «Τι κάνει αλήθεια ο στρατός αυτές τις ημέρες;» και μάλιστα λέγοντας στρατός να εννοεί τους υποχρεωτικά στρατευμένους νέους. Αναγνωρίζει ότι η αποστολή στρατιωτών στα μέτωπα των πυρκαγιών είναι κάτι το επικίνδυνο και προτείνει τελικά περιπολίες με οπλισμένους στρατιώτες!!!

Τελικά για πόσο ακόμη θα συνεχίσει η σύγχυση ρόλων σ'αυτή τη χώρα; Κι ενώ είναι κοινό μυστικό ότι η υποχρέωση στράτευσης δεν προσφέρει στην άμυνα (ο ΥπΕθΑ κ.ΜΕΪΜΑΡΑΚΗΣ δήλωσε ότι υπάρχει για ψυχολογικούς λόγους), αντί να σκεφτούμε επιτέλους την κατάργησή της, συζητούμε πως να χρησιμοποιήσουμε τους στρατευμένους σε εργασίες εκτός αρμοδιοτήτων στρατού.

Εγώ έχω να κάνω άλλη πρόταση: Να ενισχυθεί οικονομικά, τεχνικά και σε ανθρώπινο δυναμικό η πολιτική προστασία με κεντρικό σχεδιασμό, με τοπικά δίκτυα εθελοντών (αφού δοθούν τα αντίστοιχα κίνητρα για τον εθελοντισμό κι οργανωθούν οι κατάλληλες εκπαιδευτικές δομές), με πρόληψη απ'τις αντίστοιχες υπηρεσίες με τα κατάλληλα τεχνολογικά μέσα και με εκστρατεία ενίσχυσης της σχεδόν ανύπαρκτης οικολογικής συνείδησης.

Για να μη θρηνήσουμε άλλα θύματα και να έχουμε θεσμούς με διακριτούς ρόλους.

Με εκτίμηση,
Νικόλαος Τσαχουρίδης